21 yaşında hastalığı edindim, yani gençliğimin baharında şu an 24 yaşındayım hayatımda sadece tanıştıklarımda oldu, ileriye dönük düşündüklerim de aslında çoğu bu hastalıktan dolayı gitmediler, ben onları bir şekilde hayatımdan iteledim. Ne kadar fobik insan varsa bir o kadar da bu hastalığa ön yargılı davranmayan var. Benim sanırım şu hayatta en çok istediğim şeylerden bir tanesi anne olmak. Denemeyi düşünüyorum en azından, her şeye rağmen. 🍀
Bu aralar yalnızlık daha iyi, çünkü hayatımın dönüm noktalarını yaşıyorum, şu an birini hayatıma almak hayatımı zorlaştırır kolaylaştırmaz.
Asla zor gelmiyor, ileride tanıştığı insanın kansere yakalanma, Allah korusun kötü şeyler gelmeyeceği ne malum. Bilinçli biriyle iyi ve uzun bir süreç içine girdiğimi düşünüyorsam üçüncü dördüncü ayda söylerim.