Tüm kalbimle herkesin mutlu olmasını diliyorum
Çok sevin Çok sevilin ☺️

2018 benim için ikinci yarıda berbat bir zaman oldu. Tanı aldım, tedaviye başladım. Çok emek verdiğim işyerinde, terfi edeceğim bir dönemde ücretsiz izne ayrıldım. Babamla aram hiç iyi değil, kardeşim beni yok sayıyor. Beni sürekli aşağı çekiyorlar. Sadece annem yanımda duruyor.

Bazen düşünüyorum sanırım; olumsuzlukları bastırabilecek kadar anı yaşamaya odaklı ve eskiden beri aileden uzak bir öğrencilik hayatımdan beri güçlüklerle uğraşmayı az çok bilebilen bir yapım olmasa muhtemelen ağır depresyona girerdim.

Sanırım bu yıl tekrar çalışmaya başlayınca en geç 2019 yazı ayrı bir eve çıkmam gerekiyor. Çünkü kardeşimin bana bile bile mikrop muamelesi yapmasından ve babamın devamlı suçlama ve en olumsuz senaryolardan gitmesinden usandım.

Yani 2019 umudum kendi yolumu çizmek

Tanı alalı 7 ay oluyor ve hiç kolay geçmeyen sanki 7 yıl gibi gelen bir süreç işin ölüm korkusunu geçtim, işin sosyal boyutunu her gün başka olaylar ile yeniden tecrübe ediyorum. Ama şuan kendime bakınca özel olduğumuzu düşünüyorum  farkındalığımız hayata bakış açılarımızın tamamen değiştirdiğini düşünüyorum. Kötü süreçler her insanın başına gelebilecek şeyler bunları atlatmayı başarabildiğimize de inanıyorum. Bu yeni yılda tüm güzel umutlarınızı kaybetmemeniz dileğiyle. Sevgililer dostlar