Merhaba
Sadece askerlikse mesele bence psikolog için zaman öldürme. Ama belki de anlatmak istedigin daha başka şeyler de vardır. İhtiyaç olduğunu düşünüyorsan kesinlikle öneririm.
Ben gittim hem psikologa hem de pskyatrik desteğe. Faydasını gördüm.

Tanı aldığımda desteğe ihtiyaç duymadım ben. Onun üstüne bi kaç olumsuz şey olunca hayatımda beni aştı ve hayatımda ilk defa antidepresan kullandım. Sadece 1 ay. Ama çok çok iyi geldi. Hatta bıraktıktan sonra anlamsızca Tv de bişey görsem gözlerim dolmaya başlıyodu Çok duygusallaşmıştım. Hala öyleyim biraz ama ilk bıraktığım zamanlardaki gibi değil. Şu anda iyiyim. Çok kötü hissedersem antidepresan almaya devam edebilirim. Sürekli mutsuz hissediyosan, çok takılıyosan sorunlarına destek alman iyi gelecektir.

Merhaba arkadaşlar. Geçen yıl 12 Ekim’de ilk pozitif ön tanıyı aldığımda artık hayatın bana cehennem olacağını düşünenlerdenim bende. Farklı bir nickle buradayım. Felaket senaryolarım vardı ve burda paylaşıyordum. Allah razı olsun arkadaşlar çok ilgilendiler benle hiç bir sorumu hiç bir iletimi yanıtsız bırakmadılar. Psikolojik destek almamı da önerdiler tabi. Senin gibi askerlik evlilik işim ifşa olma korkusu vs vs.  Her neyse ilaca başladım. Doktorum ısrarla destek almamı tavsiye etti. Üzerinden bir yıl geçti. Bu süreçte sevgilimden ayrıldım sonra başka biriyle nişanlandım. Sonra nişanım bozuldu işlerim ters gitti. Ekstra Hastalıklarla uğraştım vs vs. Hatta bir ara tedaviyi bırakıp kendimi ölüme itmem gerektiğini bile düşündüm. (Aptalcaydı) Zaten tanıdan önceki hayatımda da hep zorluklarla karşılaşmıştım. Ama destek almadım hiç. Şimdi mi ? Herşey yolunda çok şükür. Tedavim sorunsuz ilerliyor. Kız arkadaşım var. Hayallerim hedeflerim var. Askerlikten muaf oldum bu arada   Ha korkularım yok mu yine var. Ama ben nelerle savaştım diyorum kendi kendime. Önüme ne çıkarsa çıksın baş edebilirim. Buna inancım tam. Bu inanç bana mücadeleden geliyor. Eğer her strese girdiğimde antidepresanlara sarılsaydım kendimi uyuşturup düşünmeseydim böyle olmazdı. Ama tabi bu durum kişiden kişiye farklılık gösterebilir. İçinizde bu durumu kendi kendinize aşabileceğinize dair küçük bir umut dahi varsa arkasından gidin. Yoksa tabi ki profesyonel yardım iyi gelecektir. Evin tek oğluyum ailemden uzakta küçük bir şehirde ve bu hastalıkla asla çalışmak istemeyeceğiniz bi sektörde çalışıyorum Herşeye rağmen ben yine de aynı benim. Bir yılda on yıllık tecrübe ve olgunluk edindim evet belki yoruldum ama buna değdi. Artık her durum için b c planlarım var. Daha geniş görebiliyorum olayları. Son olarak Dr.Abraham Twerski’nin ıstakozların büyümesi konulu konuşmasını dinlemenizi tavsiye ederim. Hepinize sağlıklı mutlu umutlu günler dilerim.

Hiv tanısı sonrası psikolojik destek alan var mı? Fayda gördünüz mü? Şimdi ben aslında bu kronik rahatsızlığı kabullendim.çok şükür tedavi yolunda. Tek takıldığım nokta bunu açıklamam gereken kişiler, askere gidememek. İnsanların bunu sorgulaması. İlerde evleneceğim kişi bunu nasıl karşılayacak. Bazen salla ya kabul eden böyle etsin diyorum.

evet aldım. çok da faydasını gördüm @Ankagogh Poz bir nebze bile ihtiyaç duyuyorsan kendinde, şiddetle tavsiye edebilirim.

Tedavi sayesinde normal ve sağlıklı yaşayabiliyoruz. Ciddi sıkıntı yaşayan olmuyor.

Diyoruz da, gene de tanı almak kolay bir şey değil. Özellikle depresyona yatkın bünye varsa çok etkilenebiliyor. Benim çok şükür her şeyim yolundaydı, ancak tanı aldıktan sonra 1 sene içinde çokmkötü bir panik atak başladı. Sürekli ölümü düşünmek, çarpıntı, göğüs sıkışması, ağrı, kalp krizi geçiriyorumm diye her gece acillerdeydim. Tetkikler tahliller normal. 5 kere kardiyolojiye gittim ekg, eko, efor testi, holter taktırma, kan tahlilleri, her şey normal tüm doktorlar psikolojik diyordu. Ben hayır psikolojik olamaz güçlüyüm ben kendi kendime yenerim diyordum.

Öyle olmuyormuş işte. Zaman geçtikce kötüledim giderek. En son dayanamaya**k teslim oldum psikiyatriye gittim ilaç başladım. Aman Allah'ım! Bir kaç hafta içinde nasıl bir rahatlama! Yani bu kadar fark edebilir! Tedavi kesinlikle çok iyi geldi ve o şikayetlerim çok büyük oranda kayboldu. Rahatladım. Kendi kendime daha önce neden dra başvurmadım boşuna aylarca acı çektim hayatı kendime zehir ettim dedim.

Depresyon ve anksiyete bozuklukları hiv pozitiflerde çok sık görülüyor. Korkularımız, gelecek kaygısı, yaşananlar vs herkesi farklı etkiliyor bazı insanlar depresyona daha yatkın oluyor. Ancak bu durum da aynı şeker, kalp, tansiyon gibi bir hastalık. Tansiyon hastası olan birine 'geçer yaa, kendi kendine düzelir, kafaya takmaaaa' denir mi? Ne kadar büyük zararı olur düşünün. Ama depresyonda veya panik bozukluğu olan birine çok sık deniyor bu, hatta kişi kendi kendine diyor. Ve zaman geçtikçe her şey daha kötüye gidiyor. HAYIR! Depresyon, panik bozukluk, anksiyete, obsesyon yani takıntı bunların hepsi çok iyi bilinen ve tedavisi olan hastalıklardır. Tedavi alarak bunlardan kurtulunabilir. Rahat, mutlu, gelecekten umutlu NORMAL bir yaşam sürülebilir.

Hayır özellikle böbrek yoran bir ilaç değil. Tabi her kontrolümde doktorum hem kan hem idrar tahlili yapıyor.

Avuç avuç tansiyon şeker kalp depresyon ilaçları artı ağrı kesiciler mide koruyucular içen yaşlı teyzeler var günde 8-10 ilaç içiyorlar. Yaşlılar bir de. Gene de çoğu ciddi sorun yaşamıyor. Bu kadar korkmaya gerek yok zaten kontrolümüz yapılıuyor

bende böbrekleri elime alma ihtimaline karşı enginar özü supplementleri kullanıyorum....

karaciğer ve böbreğin en büyük dostu malum enginar...fırsat buldukça enginar yemeye çalışıyorum...ama enginarda
her yerde bulunan bi yemek değil..

bende enginar bulamadığım zaman solgar yada newlife gibi besin desteği (ilaç değil) üretici firmaların enginar özü kapsullerini günde 2 adet olacak şekilde alıyorum...

hiç bi işe yaramasa bile en azından bana psikolojik olarak rahatlama veriyor...napıym, elimden gelen bu diyorum...
bu arada alkol alımını minimize etmek, bol su tüketmek falanda böbrek - karacaiğer için önemli..

not:  siz genede bu enginar özü hapları için doktorunuza danışın ama, bende bi sıkıntı olmadı diye herkeste aynısı olacak  demek değil..