Sevgili Dostlar

Bu iletiyi uzun bir toparlanma süreci geçirdikten sonra yazıyorum. Hayat o kadar tuhafki insanın kınadığı illaki başına geliyor bunu hemen her konuda tecrübe ettim. Bazen Aidsli birimisiniz şakasını da çok yapardım arkadaşlar arasında Neyse fazla laf kalabalığı etmeyeceğim. 29 Yaşındayım ve tam 78 gün önce 26 Temmuz 2022 'de tanı aldım. Aslında 2022 Mayıs ayında akut dönemi geçirmiştim ve farkında değildim. O zamanlar grip olduğumu düşünmüştüm. Ve gribim yaklaşık 40 gün kadar sürmüştü. Kim bilebilirdiki! Doktor doktor gezdim bir çanta ilaç kullandım yinede geçmemişti. Hiçbir doktorunda aklına HIV gelmemişti. Evet bu süreç yaşanırken Kocaelide çalışıyorum. Devlet Hastanesindeki doktorlar sağolsun çok ilgiliydiler. İlk Pozitif olduğumu öğrendiğimde dünyam başıma yıkıldı. Beni öğle vakti çalışırken hastaneden arayıp kan sonuçlarınızda bir sorun var yeniden kan vermeniz lazım dediler ve şok oldum. Kafamdan binlerce şey geçti. Hemen gittim ve kan verdim. İlk ayrımcılığımı da o anda yaşadım. Ve beni ne kadar zor bir hayatın beklediğini o zaman fark ettim. Tabi doğrulama testleri vs derken doğrulama testleride pozitif çıktı. Ne yapacağımı bilemedim. Hemen beni  tıp fakültesine yönlendirdiler orada kan sayımı vs bir sürü test yapıldı ve test sonucunda 443.000 RNA kopyası olduğunu ve CD4 sayımın 800 civarında olduğunu öğrendim. İlaç tedavisine ise hemen başladım. Bana Biktarvy başladılar. Gerçekten kullanımı çok kolay. Tabi bunu atlatmak çok zor oldu. Hala ne yapacağımı düşünüyor olsamda artık çok önemsemiyorum. Benim için en zor olan şey ise bu durumu kız arkadaşıma nasıl açıklayacağım oldu. Ona söyledim ve bir hafta içinde oda beni terk etti. İyice depresyona girmiştim. Sonunda bu durumun bana zarar verdiği bilincini kavramaya ve hayata tutunmaya çalışmaktan başka birşey olmadığını öğrendim. Polislik ve Askerlik hayallerim ise artık imkansız. Bu süreç ve yapayalnız kalmak beni çok yıprattı ama başka seçeneğim de yoktu. Aileme açılamadım. Her ne kadar bağlarımız kuvvetli olsada onlara söyledikten sonra bana karşı tavırlarının değişeceğini biliyorum. Ablama biraz çıtlattım ama oda kötü bir durum tabi demişti. İlerisini söyleyemedim. Herşeyi içimde halletmeye çalıştım. Kimseyle konuşamadım. Ama öğrendim dedim ki kendi kendime madem bu şeref*** benimle ölene kadar duracak onu sıkıştırmalı ona fırsat vermemeliyim dedim. İlaçlara erişim noktasında bir sorun yaşamadım. İkinci en büyük şokum ise Medula sisteminin artık kapatılamıyor olması oldu. Ailemde eczacılar var. Bunu da birşekilde yutabilirim dedim. İlaçlarımı asla yanımdan ayırmıyorum. Onları tabir yerindeyse boynumda gezdiriyorum. Telefonumda alarmlar kurulu. Arkadaşlar motivasyon çok ama çok önemli. Biz ondan daha güçlüyüz. Artık uyku düzenime ve yediklerime daha çok dikkat ediyorum. Tek sorunum sigara. Umarım onu da bırakabilirim. Bu arada ilaca başladıktan 52 gün sonra CD4 sayım 1000 küsür oldu ve şuan HIV RNA sonucum ise negatif. Bu mutluluk ise bana yeni mutluluklara kapı açtı. Şuan yeni bir kız arkadaşım var ve onunla güzelce ilerliyoruz. İlk buluşmamızda ona pozitif olduğumu ve neler olacağını söyledim. Oda bana ilaçlarını aksatma yeter dedi. Çok şükür şuan herşey yolunda  hatta şuan yurt dışında yaşıyorum. ve tek sorunum ilaç almak için Türkiyeye gidip gelmek. Başkaca bir sorunum yok. Zaman zaman askerliği nasıl çözeceğim diyorum ve sonra foruma girip okuyorum okuyorum amaaan diyorum. Herşey olacağına varır diyorum.

Size tavsiyem kendinizi sevin. Kendinize değer verin. Hayatınızın kıymetini bilin. Umarım yakında aşı çıkarda bu dertten kurtulup hah ne günlerdi diye güler geçeriz. Sağlıklı günler diliyorum.

Merhabalar @Angelowic çok teşekkür ederim. Hayat evet gerçekten çok garip. Ve bir sürü süprizlerle dolu. Hep hayat karşı pozitif bir insan olmaya çalıştım ve sonunda pozitifte oldum Güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim. Umarım herşey beklentilerimizdeki gibi gerçekleşir. Sizede benzer dileklerde bulunuyorum. Umarım hayatınızda herşey yolundadır. Sizinde hikayenizi dinlemek isterim

hem fobiğim diye vurgulamışsın  hem de korunma yöntemlerini bilinmediği  için bu haldesiniz  demeye getirmişsin . tamamen yanlış tespit  gardırobumda  basık prezervatif olduğu halde 4 senedir takıldığım partnerimden bulaş oldu  bana . burdaki kişilerin büyük çoğunluğu korunma yöntemlerini biliyor ve entelektüel kapasitesi yüksek eğitimli kişiler !  poztif olduğumu söylediğim halde eski kaç partnerim benle birlikte oldu .  üstelik korunmasız .  tanı aldıktan sonra  kimine test dahi verdiremedim .  en az beş tane doktor arkadışımla birlikte oldum hemşiresi şusu busu orda dursun  . ortada bi cehalet söz konusu değil   .  hala antihiv hastanelerde  ,  çoğu sektörde hepatit paneli bakılıyor . sonuç  + olunca bu adamı iştenmi çıkarabileceksin ? ifşa olduğu pskolojisinin bozulduğu yanına kar kalacak  . bi cerraha işini yapmamı diyebileceksin . ki birsürü  +  cerrahta var . sen en iyisi hivi tıbben tanıyıp sosyolojik olarak değerlendirmeye çalış .  forumu şöyle bir baştan sona geçmişe dönük tararsan 4. evrede  tanı alanlar hariç hivden dolayı şuyum var buyum var diye yazan yok . hemen hemen hepsi  hastalıktan ziyade  ötekileştirilmekten işini yapmasına mani olunmasından işe alınamamaktan anksiyeteden  hak gaspından vs bahsediyor . bu sorunları yaşamamızın asıl sebebiyse  gelişmemiş bir toplum olmamız . bu kadar mahremiyet ihlalini fobiyi önyargıyı   bizi kıskanan  hiçbir ülkede yaşayamazsın