Utanç...

Herkese Merhaba,
İlk başlarda biraz endişe ve kaygı sorunları oldu.
Sağlık anlamında hiç bir etkisi olmadı. Hiv in bende ki karşılığı bir çoğumuzda olduğu gibi psikolojikti.
Şimdi o endişelerde kayboldu tabi ki bu süreçte destek aldım. Hiv ile yaşamayı öğrendim ve kaldığım yerden yoğun bir şekilde hayatıma devam ediyorum.

Yanlızlık...   şöyleki hiv yüzünden uzun süreli ilişki denemelerim hep iptal oldu. 2 kişiyle yaşadım bunu biri 2 ay sürdü sonra neden hala korunuyoruz sorularından korkup ilişkimi bitirdim bir diğeri 1 ay sürdü o ilişkimdede sürekli korunmak istememi abes karşıladı partnerim ve onunlada ayrıldık bir daha uzun süreli ilişki denemicem bu yüzden hayatımda başka bir değişiklik yaratmadı tek hap atma dışında

Hüzün....
Yanlizlik...
Yikilan hayaller....


Farkli bir hayata baslangic...


 Ben artik eski ben degilim.......

Ben hep iki şey için dua ederdim kendimi bildim bileli. Birincisi sağlık. Ne para ne pul allahım sağlığımı alma benden derdim sağlıklı insan dünyanın en zenginidir cünkü. Ikincisi hayal ettiğim ve istedigim gibi yuregime ruhuma bedenime yakışacak bir adam bir sevgili ver allahım derdim. Allah'ın birini veririm ama otekini senden alırım deme yontemiydi sanırım. Cidden hayallerimdeki ilişkiyi yaşıyorum. Ama sağlığım yok. Tabiki ilk ogrendigimizde coğumuz aynı psikolojik yıkılışı yaşadık onlara değinmeye gerek yok. Bağışıklık hucrelerimin neredeyse bittiği uyku uyuyamaz olduğum öksürüklerle cigerimin söküldugü günleri animsiyorum da su an cok iyi hissediyorum kendimi. Tabiki agir şeyler yaşadık hiv sadece bunlarin en büyügüydu yoksa bir cok agır şeyler yasamaya devam ediyoruz. O yuzden bunları yaşamadan evvelki bizle şu anki biz arasinda dunya farklar var. Hayata bakış açısı, düşünme , davranış hepsi degisti. Kimimizin olumlu anlamda kimimizin olumsuz. Ben şuna inaniyorum hayati bir merdiven varsayarsam ve hayat yolunda basımıza gelen her kötü tecrubeler bizi bir üst mertebeye basamaga taşır. Ben kötü ve olumsuz olaylardan her zaman kendime ders cikaran biri oldum. Ve şu an hayatımın duyuş düşünüş imgesel açısından altın çağını yaşıyorum diyebilirim. Gülme alışkanlığım azaldı evet ama hala o iplemez gülüşlerimi eksik etmiyorum. Her şeye rağmen yaşamak guzel. Anı yaşayın ve tadına varın. Sevgilerle..

Utanc, pişmanlık hissləri. Kendimi öldurmeyi çok isteyip ama yapa bilmek için nekadar cesaretsiz biri olduğumu göstərdi bana. Çunki cesur biri olsaydım bunu yapmalı idim..

@Alp32 yaa arkadaş burda herkezin fikri sorulmus, ben də kendi fikrimi söylemişim. Psikologun yapacağı bi şey tok burda. Gerçekleri söylemek ve kabullenmek bu kadarmı zor??eger bu forum her şeyin güzel oldugunu söylemek içinsə o zaman boyle konuların açılmasına izun verilmesin ve her kez her şeyin güzel oldugunu yazsın. Meger bu umutmu olucak?
Benim düşundugum benim hiv kaptırdığıma göre yaşamaya hakkım yok. Demekki aileme cocuğuma bi ihanet yapmışım, demekki bi ahlaksızlık yapmışım, hisslerimi kontrol edememişim ve hiv kapmışım. O yüzden utanc hissi yaşıyorumm ve yaşamaya hakkımın olmadığını söylüyorum. Eger yaşıyorsam demekki cesaretsizliğimden yaşıyorum. Kesin kür cıkıp bu pislikden temizlenenedek böyle düşünecəğim. Tekrar ediyorum bunlar benim şahsi fikirlerim ve bundan kimse etkilenmesin!!!