önce bi menkibe alıntılayalım:
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
adaleti ve gücüyle nam salan hz. ömer (634-644) işsiz bir adamı çağırır, "sana iş veriyorum" der.

adam çekinerek ne yapacağını sorduğunda her sabah kapısına gelip vurarak "ölüm var ey ömer, ölüm var!" diye bağırmasını, kendisine ölümü hatırlatmasını ister...

ertesi sabah adam gelip "ölüm var ey ömer!" diye bağırınca çıkıp bir altın öder.

ondan sonra da bu sahne her sabah tekrarlanır...

çevredekiler çok geçmeden bu durumu fark edip olup biteni şaşkınlık ve merakla izlemeye başlarlar. ama hiç kimse hazreti ömer'e ne olup bittiğini soramaz.

adamcağız her sabah iki cümlesini söyler, bir altınını alıp gider.

en sonunda birisi dayanamayıp sorar:

"ya ömer! bu adam her sabah kapında bekliyor, dışarıya çıktığında sana bir cümle söylüyor ve sen de ona her sabah bir altın veriyorsun, çok değil mi?"

hazreti ömer "hayır" diye cevap verir; "çok değil, çünkü onun söylediği şey benim o günkü kararlarım ve bilgilerim içinde en önemlisidir..."

aradan aylar geçer.
bir sabah, adam yine kapısında beklemekteyken hazreti ömer dışarı çıkar fakat adamı konuşmadan durdurur:

"al bu bir altını ve git, bundan sonra gelmene gerek yok..."

adam böylesine kolay bir işten iyi para kazanmaya alışmıştır, sormadan edemez:

"neden?"
"çünkü" der hazreti ömer; "bu sabah aynada sakalımda ak bir tel gördüm. ben her sabah çoğalan ak telleri gördükçe o sözü kendi kendime hatırlayacağım..."
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

tabiki boşuna alıntılamadım bu menkibeyi..burdan bi yere geleceğim :

hz.ömerin sakalına ak düşmesi onun ölümü hatırlaması bakımından nasıl bi dönüm noktası ise benimde hiv tanısı almam  kendi ölümümü hatırlamam bakımından dönüm noktası oldu....

tanıdan önce bi gün öleceğim aklıma bile gelmezdi..tanıdan sonra  bi gün öleceğimi anladım...

Ne olursa olsun bununla yaşadığımın her zaman bilincindeyim. Günde 1 ilaç alıp sağlıklı kalabilmek çok rahatlatıcı ama. HIV beni biraz törpüledi. Çok uçarı biri olmadım hiçbir zaman ama yine de kendimi dış dünyaya kapattığımı söyleyebilirim. Tanı aldığım zamanlardaki gibi değilim tabi. Ama yeni insanlar tanımak yoruyor beni. İş hayatında da sıkıntı yaratıyor bu aslında ama buzdolabı gibi bir kişiliğim olmadığı için şanslıyım. Duygusal ya da cinsel anlamda kendimi gereksiz frenliyorum. Ama bu beni rahatsız etmiyor çünkü değer vermeye değecek kişiler zaten çıkmıyor karşıma. Yani olsalar da olur olmasalar da   Eskisi kadar rahat olmamam hata yapmamamı sağlasa da sosyal bir varlık olduğumu hatırlatmak zorunda kalıyorum sık sık kendime. Bazen uzaylı gibi davranabiliyorum İşim üzerine yoğunlaştım bu aralar. Daha çok para kazanmak şu anda tek hedefim Okumayı hiç sevmeyen biri olarak son zamanlarda fazla okuyorum Spor yapıyorum. Sağlıklı besleniyorum. Sigara içmiyorum ama alkol arada alıyorum. HIV in özgüvenimi az da olsa zedelediğinin farkındayım o yüzden teslim olacak değilim. Son zamanlarda çok şey üst üste gelmişti ama bu aralar toparlanma aşamasındayım. İyi böyle ya