Son günlerde oldukça fazla ümitsiz mesaj ve yorum görüyorum. Bu durum herkes gibi beni de üzüyor. Ben de kısa süre önce bu platforma katıldığımda bir nebze tabii ki karamsardım. Hatta kendi hikayemi paylaştığımda bazı arkadaşlar beni çok arabesk ve dramatik bulmuştu. Ama her yeni güne yeni bir umut olarak bakmak gerektiğini anlıyorsun. İnsanı yaşatan da bu zaten.
Kimseye akıl vermek değil niyetim. Bu cümleleri kimbilir daha kaç kez ben ya da bir başkası kuracak bilmiyorum ama hatırlamakta -en başta kendime ait bir hatırlatma listesi- fayda var:
🌠 Bu hastalığı dünya çapında seninle birlikte milyonlarca insan deneyimliyor.
🌠 Bu bir mücadele olsa da şu an sunulan modern tıp bizi normal akışımıza döndürdü. Yapman gereken tek şey hayatı olağan ritmine döndürmek ve tedaviyi aksatmamak. Kür? Belki yarından da yakın…
🌠 Hiçbir şey şu an sahip olduğun tek ve kıymetli hayatı yaşamana engel değil. Nefesine, gülüşlerine ve tüm yaşanacak güzelliklere sahip çık.
🌠 Gelecek seni bekliyor. Bugünü ve yarını mahvetme. Kendini sev ve kendini koru. Çünkü bunu sadece sen yapabilirsin. Biz sadece sen ayaktaysan sana destek olabiliriz.
🌠 Sen sadece bir virüs taşıyorsun. Kontrol altına alınmış bir virüs. Kronik bir hastalık. Tedaviden kaçınmadıkça pek çok kronik hastalıktan daha “kolay” yönetilebilir bir rahatsızlık.
🌠 Sen değişmedin, “sen” hala “sensin”. Sevdikleriyle, ailesiyle, arkadaşlarıyla, hayalleriyle, başarılarıyla/başarısızlıklarıyla, zaaflarıyla herkes gibi birisin işte. Kirlenmedin, lanetlenmedin, bozulmadın.
🌠 Sen milyonlarca insandan daha cesursun. Yaşadıklarının tüm ağırlığına rağmen kendin için savaşıyorsun. Hayatına devam ediyor, ailenle ilgileniyor, işine gidiyor ya da sınavlarına hazırlanıyorsun. Her gün insanlara merhaba diyor, gülümsüyor ve günün sonunda gücüne güç katıyorsun. Sahip olduğun direnç oldukça ender bulunan bir şey.
🌠 Yalnız değilsin. Ben, sen, o ve daha niceleri… Hepimiz bu yolda beraberiz. Aynı acılardan geçtik ve geçiyoruz. Bu sadece sana ait bir travma değil.
🌠 Beni tanımıyorsun, ben de seni. Birbirimize sadece ekranlar üzerinden bağlıyız. Bu sanal dayanışma gerçek hayattan bile daha sahici. Ben ne zaman ihtiyaç duyarsan buradayım. Çünkü biliyorum ki, sana ne zaman ihtiyaç duysam sen oradasın.
Lütfen şimdi rahatla ve yarını planla. Hava çok güzel, en sevdiğin şeyleri yap. Kendini ödüllendir ve unutma: SEN ASLA YALNIZ DEĞİLSİN.